Nog een paar dagen werk en dan is deze af.
Friday, October 30, 2009
Wednesday, October 21, 2009
Wednesday, October 14, 2009
Schilderij in een eerder stadium
Ik heb dit schilderij verder afgemaakt maar misschien ben ik wel te ver gegaan en is deze fase interessanter.Monday, October 12, 2009
Wednesday, October 07, 2009
Tuesday, October 06, 2009
Paradox 2
Op mijn post << http://blamkol.blogspot.com/2009/10/paradox-van-immersie.html >> over een schijnbare paradox in de definitie van het begrip 'immersie', heb ik veel reakties mogen ontvangen, een flink aantal reakties snijden nogal wat hout. Ik zal ze binnenkort samenvatten in een nieuwe post en wat ideeen toevoegen om de paradox op te lossen. Nochthans zie ik op dit moment nog geen echte oplossing die het probleem geheel naar het verleden verwijst.
Thursday, October 01, 2009
Definitie van Conceptuele Kunst
Volgens de glossary van de Tate Gallery is dit de definitie van conceptuele kunst:
"Conceptual artists do not set out to make a painting or a sculpture and then fit their ideas to that existing form. Instead they think beyond the limits of those traditional media, and then work out their concept or idea in whatever materials and whatever form is appropriate. They were thus giving the concept priority over the traditional media. Hence Conceptual art. From this it follows that conceptual art can be almost anything, but from the late 1960s certain prominent trends appeared such as Performance (or Action) art, Land art, and the Italian movement Arte Povera (poor art). "
( www.tate.org.uk/collections/glossary/definition.jsp?entryId=73 )
Dat is een vreemde definitie, omdat het er van uitgaat dat er niet-conceptuele kunst bestaat waarbij een schilder een plaatje schildert en dan gaat kijken wat het betekent. Dat wil dus niet zeggen dat er geen concept is, maar dat het concept tijdens of na de voltooiing van het kunstwerk wordt ingevuld. Het verschil tussen conceptuele- en niet-conceptuele kunst is, althans volgens bovenstaande definitie, dat de mediumkeuze bij conceptuele kunst door het concept wordt bepaald en het concept bij niet-conceptuele kunst door het medium.
Het is een nog vreemdere definitie omdat ze suggereert dat aan 'Land-Art' en 'Arte Povera' concepten voorafgaan. Ik vermoed dat 'concepten' en 'methoden' door elkaar worden gehaald. Een concept is immers een soort communicatiedoelstelling, die al dan niet in tekst is te formuleren. Daarnaast impliceert "Land Art' een medium, hoe breed omschreven dan ook, dat kan dus geen conceptuele kunst zijn, aangezien volgens de definitie het medium wordt bepaald door het concept.
Verwarrende definitie, derhalve.
"Conceptual artists do not set out to make a painting or a sculpture and then fit their ideas to that existing form. Instead they think beyond the limits of those traditional media, and then work out their concept or idea in whatever materials and whatever form is appropriate. They were thus giving the concept priority over the traditional media. Hence Conceptual art. From this it follows that conceptual art can be almost anything, but from the late 1960s certain prominent trends appeared such as Performance (or Action) art, Land art, and the Italian movement Arte Povera (poor art). "
( www.tate.org.uk/collections/glossary/definition.jsp?entryId=73 )
Dat is een vreemde definitie, omdat het er van uitgaat dat er niet-conceptuele kunst bestaat waarbij een schilder een plaatje schildert en dan gaat kijken wat het betekent. Dat wil dus niet zeggen dat er geen concept is, maar dat het concept tijdens of na de voltooiing van het kunstwerk wordt ingevuld. Het verschil tussen conceptuele- en niet-conceptuele kunst is, althans volgens bovenstaande definitie, dat de mediumkeuze bij conceptuele kunst door het concept wordt bepaald en het concept bij niet-conceptuele kunst door het medium.
Het is een nog vreemdere definitie omdat ze suggereert dat aan 'Land-Art' en 'Arte Povera' concepten voorafgaan. Ik vermoed dat 'concepten' en 'methoden' door elkaar worden gehaald. Een concept is immers een soort communicatiedoelstelling, die al dan niet in tekst is te formuleren. Daarnaast impliceert "Land Art' een medium, hoe breed omschreven dan ook, dat kan dus geen conceptuele kunst zijn, aangezien volgens de definitie het medium wordt bepaald door het concept.
Verwarrende definitie, derhalve.
Paradox van Immersie
Ik constateer de volgende paradox:
Immersie is te definieren als 'het vrijwillig verwisselen van iemands identiteit en omgeving voor een door een medium opgewekte gefingeerde indentiteit en omgeving'. Je kunt bijvoorbeeld helemaal opgaan in een boek of in een film, in dat geval neem je de identiteit en de omgeving die gerepresenteerd wordt in het boek of de film voor waar aan.
De beslissing om een immersieve houding aan te nemen ten aanzien van een medium is altijd een rationele, een bewuste. Je neemt bewust de beslissing om een boek ter hand te nemen en dat te gaan lezen. Je kunt ook andere dingen gaan doen, maar daar zijn op dat moment argumenten tegen. (of die argumenten valide zijn is een andere zaak)
Maar verkeren in een staat van immersie, dus in een situatie dat je de werkelijke wereld en je eigen identiteit verruilt voor de verbeelde, is altijd irrationeel, en onbewust, omdat de ratio niet toestaat dat je werkelijke emoties toont als gevolg van bewijsbaar onwerkelijke situaties. Als je naar een film gaat en je schrikt van een monster of voelt mee met de lijdende hoofdpersoon, is dat irrationeel, omdat de bewijzen dat het monster niet echt bestaat omdat hij van papier mache is, en de hoofdpersoon niet lijdt maar als acteur dik betaald krijgt voor de rol, overweldigend zijn. Die overweldigende bewijsvoering kan alleen in een irrationele vooringenomenheid worden ontkend.
Maar dat betekent dat iemand de rationele beslissing neemt om niet rationeel te zijn, of om zijn rationaliteit uit te schakelen…. Dat kan niet. Het is vergelijkbaar met het volgende. Iemand zegt: “Mijn naam is Frits, kijk maar, hier is mijn geboortekaartje, en daarom heet ik NIET Frits.”
Dit dilemma is op twee manieren op te lossen:
1) ten eerste kan ontkend worden dat de beslissing om je te open te stellen voor immersie een rationele is. Die lijkt mij slecht houdbaar want dat betekent dat beargumenteerd moet worden dat de beslissingen om naar de bioscoop te gaan, een kaartje te kopen, een plaats in de bioscoopzaal te zoeken etc. irrationeel of onbewust zijn.. die mogelijkheid is er alleen als het bewustzijn volledig ontkend wordt en dan worden we gereduceerd tot zombies.
2) ten tweede kan ontkend worden dat een mentale situatie van immersie een irrationele is, maar daarmee staat het wezen en de definitie van immersie op losse schroeven. Het bewustzijn of de ratio kan het er namelijk niet mee eens zijn, dat je een emotie voelt naar aanleiding van een bewijsbaar gefingeerde situatie. Het bewustzijn, de ratio, weet dat je gefopt wordt, en zal daarmee geen emotie toestaan.
Hoe komen we hier uit?
Immersie is te definieren als 'het vrijwillig verwisselen van iemands identiteit en omgeving voor een door een medium opgewekte gefingeerde indentiteit en omgeving'. Je kunt bijvoorbeeld helemaal opgaan in een boek of in een film, in dat geval neem je de identiteit en de omgeving die gerepresenteerd wordt in het boek of de film voor waar aan.
De beslissing om een immersieve houding aan te nemen ten aanzien van een medium is altijd een rationele, een bewuste. Je neemt bewust de beslissing om een boek ter hand te nemen en dat te gaan lezen. Je kunt ook andere dingen gaan doen, maar daar zijn op dat moment argumenten tegen. (of die argumenten valide zijn is een andere zaak)
Maar verkeren in een staat van immersie, dus in een situatie dat je de werkelijke wereld en je eigen identiteit verruilt voor de verbeelde, is altijd irrationeel, en onbewust, omdat de ratio niet toestaat dat je werkelijke emoties toont als gevolg van bewijsbaar onwerkelijke situaties. Als je naar een film gaat en je schrikt van een monster of voelt mee met de lijdende hoofdpersoon, is dat irrationeel, omdat de bewijzen dat het monster niet echt bestaat omdat hij van papier mache is, en de hoofdpersoon niet lijdt maar als acteur dik betaald krijgt voor de rol, overweldigend zijn. Die overweldigende bewijsvoering kan alleen in een irrationele vooringenomenheid worden ontkend.
Maar dat betekent dat iemand de rationele beslissing neemt om niet rationeel te zijn, of om zijn rationaliteit uit te schakelen…. Dat kan niet. Het is vergelijkbaar met het volgende. Iemand zegt: “Mijn naam is Frits, kijk maar, hier is mijn geboortekaartje, en daarom heet ik NIET Frits.”
Dit dilemma is op twee manieren op te lossen:
1) ten eerste kan ontkend worden dat de beslissing om je te open te stellen voor immersie een rationele is. Die lijkt mij slecht houdbaar want dat betekent dat beargumenteerd moet worden dat de beslissingen om naar de bioscoop te gaan, een kaartje te kopen, een plaats in de bioscoopzaal te zoeken etc. irrationeel of onbewust zijn.. die mogelijkheid is er alleen als het bewustzijn volledig ontkend wordt en dan worden we gereduceerd tot zombies.
2) ten tweede kan ontkend worden dat een mentale situatie van immersie een irrationele is, maar daarmee staat het wezen en de definitie van immersie op losse schroeven. Het bewustzijn of de ratio kan het er namelijk niet mee eens zijn, dat je een emotie voelt naar aanleiding van een bewijsbaar gefingeerde situatie. Het bewustzijn, de ratio, weet dat je gefopt wordt, en zal daarmee geen emotie toestaan.
Hoe komen we hier uit?
Nog meer vernietigd
Dit zijn drie zelfportretten, in verschillende grootte. Ik heb ze rond 1993 geschilderd. Ze zijn alledrie vernietigd, maar ik vond nog een oude dia.
Vernietigd
Dit is een oud schilderij, uit ongeveer 2001, uit een serie van vier met als thema 'Golgotha'. Ik heb er destijds drie van de vier vernietigd, maar niet voor ik er een dia van had gemaakt. Bij het scannen van die oude dia's kwam ik deze weer tegen. De vierde uit de serie heb ik later vernietigd.
Subscribe to:
Posts (Atom)