Ik ben een racist..

Ik moet toegeven nogal een racist te zijn.

Zo haat ik duiven. Ze zijn lui, zitten een beetje op een lamme tak in de tuin, kijken wat dom om zich heen alsof ze zojuist zijn geboren, en vreten het voedsel van de echte vogels op.

Mezen, mussen, merels. Daar houd ik van. Hardwerkende vogels, die ook nog eens mooi kunnen zingen, en die hier als sinds de Kaninnefaten wonen. Maar die duiven.. schijthekel heb ik aan ze.

Links naast ons zit een duivenmelker. Die wijkverraaier. Die stopt die beesten in een hok waar ze de gehele dag gratis pot kunnen verteren. Ze protesteren wel, zeggen dat ze niets te doen hebben. Maar ze krijgen wel gratis voedsel en onderdak en ze vermenigvuldigen zich als gekken. Een voorkeursbehandeling. Geef dat voedsel dan aan de mussen, merels en mezen. Die hebben het verdiend.

En wat doet de wijkagent? Niks!

Nee, dan die herrie, de overlast, de stank. Elke avond laat die melker zijn duiven een half uurtje los, en dan vliegen ze als gekken over de wijk. Als je dan met je Schultenbrau in de tuin zit krijg je geheid een lading schijt over je heen. Ze doen het er gewoon om.
En ze zijn constant met seks bezig, die mannetjesduiven lopen de hele dag maar een beetje opzichtig achter de vrouwtjes aan. Niks beters te doen. Geen enkel respect hebben ze voor de vrouw. Dat soort respectloosheid is niet gewenst in onze wijk. Voor je het weet eisen ze dat de merels het ook zo gaan doen.
Nee, dan de mees. Die respecteert zijn vrouw, werkt zich uit de naad om voor haar en het kroost te zorgen, vliegt zich het schompes heen en weer door de tuin met vliegjes en wormpjes.

Laatst zag ik een dode mees in de tuin liggen. Hebben vast die ellendige duiven gedaan.

Kijk, een bescheiden houtduifje af en toe kan ik best hebben. Maar een hele lading van die dikke duiven: vol is vol. Er is niet genoeg ruimte in de wijk. Die beesten vreten de hele boel leeg.

Ik zeg: weg met de duiven! De wijk is van de mezen, mussen en merels! Die hebben de eerste rechten. Stuur die duiven maar weer terug naar Afrika. Daar hebben ze ebola. Kijken hoe die mormels daar mee omgaan.

Statement

Vrijheid van meningsuiting betekent dat de overheid je niet vervolgt om datgene wat je zegt. Het betekent niet dat je alles zomaar tegen iedereen kunt zeggen. Die vrijheid wordt beperkt door respect en fatsoen.

Maar respect en fatsoen kunnen niet in regels of wetten worden verankerd.

Als je een scheidslijn bepaalt tussen respectvol zijn en niet-respectvol zijn dan maak je er een regel of wet van, en kun je er ter verdediging juridische consequenties aan verbinden. Maar dat valt buiten de aard van begrippen als respect en fatsoen. Het algemeen overkoepelende begrip zou zijn 'rechtvaardigheid'. Het zou onzin zijn te stellen dat iemand gevangenisstraf krijgt omdat hij onrechtvaardig is. Het is veeleer een condition humaine, een menselijke eigenschap, een wil om de ander te respecteren, te luisteren naar zijn argumenten, of met fatsoen te behandelen. Meer een humanistisch dan een juridisch principe.

Drogreden van het verdacht maken van motieven

Men zegt wel eens dat religie, kolonialisme, ongelijke verdeling van macht, tirannie, machtswellust, ambitie en jaloezie oorzaken zijn van de meeste ellende in de wereld.

Maar volgens mij wordt het leeuwendeel van de narigheid veroorzaakt doordat mensen de motieven achter de handelingen van andere mensen gaan invullen zonder dat die andere mensen er bij zijn.

Moraliteit

- De stelling dat moraliteit universeel is, als in een vaststaande orde die beschouwd kan worden als een menselijke eigenschap, impliceert dat de mens zelf een uiting van die moraliteit is. 
- De stelling dat moraliteit ideologisch is, veranderbaar, cultureel bepaald, (ik zou zeker niet willen zeggen arbitrair) impliceert dat niet de mens zelf maar zijn handelingen uitingen van moraliteit zijn, de mens zelf is in dat geval noch goed noch slecht. 

De laatste, mijn voorkeur, geeft ruimte voor ethiek, de wijsgerige reflectie op moraal. De eerste niet, want waarom zou je bespiegelen op een vaststaande orde, een gegeven, een eigenschap? 

De conclusie zou dan luiden dat ethiek als reflectie op moraal niet relevant zou zijn in een wereld waarin de mens deugdelijk of ondeugdelijk is. Het volgen van genetisch voorgeschreven morele eigenschappen zou dan immers voldoende zijn.

Fragmenten van discussies met religieuzen..

Jacob: God bestaat niet.
Poster: dat is het zelfde als zeggen dat Jacob niet bestaat. En jij bestaat toch wel?

J: God bestaat niet.
P: Dus jij beweert dat al die mensen die geloven het bij het verkeerde eind hebben, volledig de kluts kwijt zijn en psychologisch hysterisch zijn? Zou je ze het liefst naar een onbewoond eiland willen sturen zodat jij je mening kunt opdringen? Je bent een dictator. Ga weg.

J: God bestaat niet.
P: God bestaat wel maar jij kunt dat nooit weten want jij bent een mens en mensen kunnen dat niet begrijpen. Het is namelijk metafysica. Dat begrijp jij niet.

J: god bestaat niet. Maar hoe kun je nou weten dat de bijbel echt is geschreven of geinspireerd door God?
P: je verbaast me, eerst zeg je dat volgens jou God niet bestaat en daarna zeg je dat hij wel bestaat maar dat je twijfelt aan de echtheid van de schriften. Dt je daarover nadenkt bewijst dat God je heeft geraakt, ondanks je halsstarrige houding zoeven...

P: de woorden van de kerk zijn geen goed criterium om wel of niet in God te geloven.
J: Wat is dan wel een goed criterium?
P: Waarom spreek je toch steeds van criteria? Criteria zijn alleen goed om aardse en menselijke wetenschap te bedrijven.

J: God bestaat niet
P: de zinsnede 'God bestaat niet' betekent dat hij geen ruimte inneemt zoals wij de ruimte kennen, maar elders is en groter is. Ik ben het met je eens.

J: There is no God.
P: define 'is'.
J: is that not self-explanatory?
P: you are speaking nonsense. You refuse to answer my question.