Over Zygmund Bauman

Ik relateer de meest recente opmerkingen van Zygmund Bauman aan het verschijnsel dat collectiviteit in productie, techniek, wetenschap en begrip een noodzakelijkheid is. Wij kunnen de door onszelf geschapen wereld niet meer individueel begrijpen, en dat is niet erg, integendeel, maar het vereist wel een nieuw soort antropologische identiteit, een mensentype dat niet echt individueel is, omdat het zijn particuliere begrip van de wereld niet meer kan handhaven, aangezien 'het begrip' verschoven is vanaf de mens naar de mensengroep. Het universeel genie, de ultieme liberaal, kan niet meer bestaan, omdat een individueel mens niet meer kan begrijpen dan een detail. Dat is een politiek, wetenschappelijk, maar vooral antropologische verschuiving. En antropologische aanpassingen gaan gepaard met pijn, tegenzin, onderscheid tussen avant-garde en achterblijvers, gevoelens van vijandigheid, xenofobie en wantrouwen, etcetera.