Rommelen

Soms zit je niet zo lekker in je vel en durf je niet aan de grote schilderijen te werken, bang om iets te verprutsen. Ik ga dan doorgaans achter een houtje zitten en een beetje rommelen met verf. Dit is een voorbeeld van wat er dan uit komt. Klik voor een vergroting.

Draperie

Dit is een aanzet voor een draperie als begin van een nieuw schilderij. Ik begin met de draperie omdat het de meeste kleurkracht heeft en dan kan ik de rest er aan aanpassen. Het schilderij is 120 bij 150 cm. Klik voor een vergroting.

Iets over mijn techniek

Mensen maken vaak de opmerking dat ik nogal een vreemde schildertechniek gebruik, zeker nu een en ander in onvoltooide vorm op deze weblog verschijnt. Vandaar wat uitleg: ik schilder in de zg. Giornatatechniek, afkomstig van 14e eeuwse fresco-schilders. Die schilders die lieten een assistent 's ochtends verse stucco opbrengen waarop ze dan die dag konden schilderen. De verse stucco blijft precies een dag nat, en als het droog is kun je er niet meer op schilderen (of eigenlijk wel, maar dan is het geen fresco maar een secco en heb je andere verf nodig) Schilders moesten dus zeer zorgvuldig bepalen wat ze in een dag (giornata) konden schilderen. De scheidingslijnen tussen de giornata kun je op fresco's duidelijk waarnemen.
Deze techniek is rond 1965 weer uit de koelkast gehaald door de Amerikaanse Fotorealisten, die een enkele schilderlaag wilden die geheel in elkaar geschilderd was, (dus geen verflagen in of tegen elkaar) om de fotografie zo veel mogelijk te benaderen. Nou voel ik mij geen fotorealist of zo, maar die enkellaags techniek heb ik wel geadopteerd.
Veel mensen verwarren de enkellaagstechniek, waarbij je de verf als naast elkaar liggende natte kleurvlakken in elkaar schildert, met de nat-in-nat techniek of Alla Prima-techniek, waarbij je verschillende natte lagen over elkaar heen zet en als het ware op het doek mengt. Maar dat onderscheid is dus bij deze uit de wereld geholpen.