Immersie 8

Een aantal auteurs over immersie, bijvoorbeeld Laura Bieger, stelt dat immersie niet (of niet noodzakelijk) met hulp van een representatie bij een beschouwer wordt bewerkstelligd. In plaats daarvan definieren deze auteurs een immersieve ruimte. Dat die ruimte een representatie is, wordt niet als noodzakelijk ervaren voor het opwekken van immersie bij een receptief persoon. Vandaar dat bijvoorbeeld steden of feesten immersie kunnen opwekken, ondanks dat het geen representaties zijn. (die stelling zou ik niet direct willen onderschrijven... het begrip 'representatie' verdient wat dat aangaat nog wat nadere definitie)

In het kader van immersie spreekt Michel Foucault van heterotopische ruimte. Een heterotopische ruimte is een mengvorm tussen een utopische (onwerkelijke) ruimte en een werkelijke ruimte. In een dergelijke ruimte is het het gezelschap dat zich in die ruimte bevindt (bijvoorbeeld een stad of een vergaderzaal) dat oorzaak is van de 'sfeer' of 'immersie' die door elk individu zou worden opgevangen, door het toevoegen of completeren van de werkelijke ruimte met een onwerkelijke ruimte. Zonder het gezelschap of met een andere groep mensen zou de ruimte anders zijn. Daarnaast is het ook zo, volgens Foucault, dat als het gezelschap zich in een andere ruimte bevindt, dat de immersie dan ook een ander karakter zou krijgen. (hoe definieer je het 'karakter' van immersie? Kan immersie een 'karakter' bezitten?)

Wat mij betreft wordt het begrip 'immersie' daarmee wel heel erg opgerekt. Als bedrijfscultuur ook al onder het kopje 'immersie' valt, dan voel ik erg de behoefte om een nieuw begrip te introduceren waardoor de boel wat beknot wordt..

Twisten over Smaak

Wat zou iemand bedoelen als hij zegt: "dat is een mooi schilderij"?

Is dat een uitspraak waarbij het woord "mooi" (-schoonheid-) refereert aan een esthetische kwalificatie van het schilderij, een soort evaluatie op basis van (wellicht onbewuste?) criteria?

Of betekent het alleen maar: "Dit schilderij bevalt mij"?

In het eerste geval wordt geimpliceerd dat de term schoonheid een kwalificatie is van het object, het schilderij. In het tweede geval wordt geimpliceerd dat de term schoonheid betrekking heeft op de perceptie van de persoon die het schilderij bekijkt. Dat is een enorm groot verschil.

Beeldende kunst; een Hamvraag?

Rob van Gerwen, destijds mijn docent aan de RUU, bedacht een centrale vraag, waarin, naar zijn mening, het essentiele van beeldende kunst wordt weergegeven, de zogenaamde hamvraag:

".. hoe kan dood materiaal levendige betekenis dragen, tot leven komen?"

Ik kan mij helemaal vinden in deze vraag.
De vraag beantwoorden is echter een hels hoofdpijnkarwei. Het is misschien wel de centrale vraag van deze blog.