Sunday, December 28, 2008

Schilderij in Barokke Lijst


Moet nog worden gevernist, dan wordt de bruine oker echt diep en gaat het schilderij krachtiger worden. Het is nu nog een beetje vlekkerig. Aardkleuren zoals gebrande omber (dat heb ik voor de achtergrond en de schaduwpartijen gebruikt) slaan heel snel dof en hebben absoluut een laagje vernis nodig.

Friday, December 26, 2008

Ton Aan Het Werk


Hier is Ton van de Boomgaard aan het werk in mijn atelier.

Wednesday, December 24, 2008

Nieuw Schilderij

Dit schilderij heb ik vandaag voltooid, het is op MDF geschilderd. (eerst verlijmd met boekbinderslijm) Ik ben niet zo gek op houten ondergronden, omdat het schilderwerk dan meestal erg vlekkerig wordt en niet mooi glad.

Friday, December 19, 2008

Oud Werk


Dit is een detailfoto van een schilderij dat ik ongeveer zeven jaar geleden maakte, net voor ik drie jaar stopte met schilderen. Het is in slechte staat en nog niet af, dus ik ga het schoonmaken en afschilderen. Klik op de foto voor een vergroting.

Nieuw Werk


klik op de afbeelding voor een vergroting. Het is nog lang niet klaar.

Tuesday, December 16, 2008

Empathische kunst; een reaktie

Het is moeilijk om iets te vertellen over een onderwerp dat verschrikkelijk is, zodanig dat de luisteraar die verschrikking ook ‘voelt’. Van Alex kreeg ik een artikel (Holocaustje Spelen, uit: Herbeleving Historisering en verbeelding van de Holocaust; Ernst van Alphen, 2004) waarin dit verschijnsel nader wordt geanalyseerd aan de hand van beeldende kunst en onderwijskundige ontwikkelingen. Geponeerd wordt de stelling dat de klassiek schoolse benadering van lineaire kennisontwikkeling tot een ‘meester’-niveau (zoals Hegel dat volgens de auteur voorstelde) niet volstaat en leidt tot saaiheid. (denk aan de holocaustlessen op de middelbare school) Ik twijfel aan de stelling dat deze leermethode herleidbaar is naar de dialectische kennisbenadering van Hegel, maar dat is een andere discussie. Belangrijker is de door Van Alphen geponeerde stelling dat het laten beleven van de Holocaust efectiever wordt gedaan door ‘speelgoedkunstenaars’, bijvoorbeeld door het tentoonstellen van kleurplaten met SS-ers er op, (Ram Katzir) of een Lego-doos waarmee een concentratiekamp kan worden gebouwd. (Zbigniew Libera) Volgens de kunstkritiek behoort deze ‘speelgoedkunst’ tot de rhetorische kunst, of literaire kunst, (waartoe bijvoorbeeld ook Carel Willink behoort) dat wil zeggen dat in de kunstwerken gebruik wordt gemaakt van rhetorische vormen om een vooringenomen, meestal evaluatieve en sensitieve, boodschap over te brengen. De rhetorische vorm die Katzir of Libera gebruiken is die van het contrast, dat wil zeggen dat je de toeschouwer in een bepaald verwachtingspatroon brengt (kleurplaten en lego-dozen zijn onschuldige dingen voor kinderen) dat tegengesteld is aan datgene wat je eigenlijk wilt vertellen, zodat dat laatste harder aankomt. (yin in yang verpakken) Dit principe is door Aristoteles beschreven in zijn 'Rhetorica'.

Ik ben persoonlijk niet zo gek op rhetorische kunst, omdat het enkelvoudig en temporeel is, en voorbijgaat aan het metafysische karakter dat de kunst nu juist zo speciaal maakt. Daarnaast is het de vraag of een dergelijke rhetorische vorm werkelijk het beoogde effect dient, het zou immers zo maar kunnen dat na het schok-effect geen belevingsmoment plaatsvindt. Als je het truukje doorhebt is het kunstwerk als het ware uitgewerkt. Vergelijk het met een rebus.

In mijn ogen is de methode van Claude Lanzmann (Shoah) de meest effectieve om een beschouwer in de gelegenheid te stellen zich in hoge mate emphatisch te verhouden tot het niet-feitelijke aspect (het verschrikkelijke) van de Holocaust.

Wednesday, November 12, 2008

Citaat

Als het hoogste waarover ik kan reflecteren, wat ik kan contempleren, mijn lege, pure, naakte ego is, met zijn autonomie en vrijheid: dan is de rationele zelfcontemplatie, dan is rationaliteit voor mij een vloek - ik betreur mijn bestaan
Friedrich Heinrich Jacobi (1743-1819)

Saturday, October 25, 2008

Drieluik

Olaf heeft de drie schilderijen netjes op een rijtje gezet, alhoewel ze nog niet helemaal voltooid zijn.

Thursday, October 23, 2008

Het linkerluik


Dit is het linkerluik van het triptiek. Alleen de hand moet nog worden voltooid. De achtergrond is definitief. Het doet een beetje dromerig aan, vind ik, in tegenstelling tot de andere twee. Dat is wel een mooi contrast.

Middenluik voltooid


Niets meer aan doen. De foto is een beetje slecht...

De Oplossing


Na twee maanden tobben en proberen heb ik eindelijk het linkerluik van het triptiek naar voldoening kunnen schilderen. Zie bijgaand plaatje. De achtergrond ga ik nog wat strakker maken, maar voor het overige beschouw ik het als voltooid. Het plaatje komt uit Asterix en de Olympische Spelen. Klik voor een vergroting.

Friday, October 10, 2008

Noem mij geen Expressionist

Door toedoen van de jonge Romantici aan het eind van de 18e eeuw geraakte de term 'toets' als artistiek element en als karakteriserend stijlbegrip in zwang. Een toets is een zichtbare penseelstreek. Vader Ingres, niet gecharmeerd van deze 'toets' zei:

"Elke zogenaamde 'toets' in een schilderij is een onvolkomendheid"

Ingres schilderde zodanig dat zijn penseelstreek niet zichtbaar was. Een Nederlandse museumdirecteur uit de jaren zestig verzon daarvoor de volgende verklaring: Ingres was een zogenaamde aristocratische schilder, dat wil zeggen dat hij het als ongewenst ervaarde als iemand bij het aanschouwen van zijn werk, zou refereren aan het ambacht van de schilderkunst, anders dan aan het rationele dat daaraan voorafgaat. (een fijnzinnig aesthetisch gevoel, geraffineerde onderwerp- en kleurkeuze, harmonische compositie en wat dies meer zij..) Het tonen van de penseelstreek was volgens deze museumdirecteur een verwijzing naar het ambachtelijke aspect van de schilderkunst.

Laten wij de evaluatieve indruk en de voorkeur voor de Romantische schilderkunst ten opzichte van het Neo-classicisme van Ingres, die bovenstaande mening doet vermoeden, even ten ruste.

Ik schilder zowel met als zonder toets, abstract als figuratief, omdat ik in deze begrippen geen onderscheid erken dat relatie heeft met de kwaliteit van de kunst. Die verwijzing naar de schilder, die bovengenoemde museumdirecteur noemt, is wel een leitmotief in mijn eigen werk. Ik zou het als zeer onwenselijk ervaren als een van mijn werken zou verwijzen naar mijn persoonlijke keuzes die ik bij het vervaardigen ervan heb gemaakt. Elke verwijzing naar mijn persoon als vervaardiger van het werk, wil ik met alle mogelijke kracht uitbannen. Een toets is een verwijzing naar het handelen van schilderen. Als een toets zichtbaar is, dan is ook de schilder aan het werk zichtbaar. Dat leidt in mijn optiek sterk af van de essentiele kwaliteiten van de schilderkunst, die kort kunnen worden omschreven als vormen van een intersubjectiviteit tussen kunstwerk en beschouwer, waarbij het kunstwerk nooit een reflectie van de werkende kunstenaar maar ook niet van de verzinnende of scheppende kunstenaar kan zijn. Ik ga daarin dus veel verder dan de interpretatie van het gladde werk van Ingres door de museumdirecteur. (was overigens Rudy Oxenaar)

Noem mij geen expressionist, derhalve.

Sunday, September 28, 2008

Linker en Middenluik naast elkaar....


Met dank aan Ton van de Boomgaard voor het lenen van het fototoestel. De achtergronden moeten nog aan elkaar worden aangepast maar voor het overige zijn de luiken vrijwel voltooid. Ze zijn 70 bij 100 centimeter dus gedrieen komt er een lap van ongeveer 100 bij 250 cm, dat moet aardig indrukwekkend worden...

Middenluik detail

Sunday, September 21, 2008

Drieluik Links

Dit is het linkerschilderij van het drieluik, het is bijna af, alleen de achtergrond en detaillering van de hand, maar die kan ik pas doen als alledrie de schilderijen klaar zijn teneinde uniformiteit te waarborgen. Het middelste van de drie is ook al bijna klaar maar de rechter is een probleem, die wil ik overnieuw schilderen want ik ben niet tevreden. Dat gaat wel een maand of zo vertraging opleveren, maar beter goed dan snel, denk ik..

Saturday, September 06, 2008

Saturday, July 19, 2008

Overzicht


Zo ziet de werkomgeving in het atelier er uit als ik aan het schilderen ben... klik op het plaatje om een vergroting te bekijken.

Tuesday, July 15, 2008

Een Definitie

Kunstenaars zijn waardeloze psychologen omdat ze uitsluitend geinteresseerd zijn in hun eigen psyche en niet die van anderen.

Detail Schilderij

Dit is een detail van een schilderij dat geschilderd is door Annemarie Bouwmeester, Kees Bouwmeester en mijzelf.

Wednesday, July 09, 2008

Afterwords for Fred Ross by Giacomo

Let me be very clear: I am not opposed to 19th century art, not to Bouguereau, Cabanel or my fellow countryman Alma Tadema. I enjoy their work as much as the next person or anyone at Art Renewal.

I am opposed to the way these artists are represented in writings by members of Art Renewal on their website and elsewhere.
Saying that the representational skills of a painter are responsible for the quality of the work is like saying that the pianist who can play scales the fastest is the best musician. Skill as a painter is only a means to achieve a goal that is in art, it is not the goal itself.
Creating the image of a century where artists only drop blobs of paint on poorly grounded canvas is a grave insult to the artists of the 20th century, and to the critics and theorists, and to collectors who have bought works of art. Besides: there are 20th century artists whose technical skills are equal to -or higher than- the mentioned 19th century academic painters; to restrict the list to artists of my native country: Carel Willink, Raoul Hynckes, Edgar Fernhout etc. I think that the 20th century raised more realists than abstract painters.
Saying that modern artists do not have technical skills is wrong. For instance Picasso could paint technically like any 19th century Pompier. He chose not to use that skill in his work after 1908.
Saying that the ‘blobthrowing’ artists are in conspiracy against other forms of art is not only wrong but also very insulting. Using fallacies to ‘prove’ these points is morally unjust.

Friday, July 04, 2008

Nieuw Schilderij


Dit is een opzet voor een nieuw schilderij, in opdracht voor het bedrijf Techblue te Waardenburg. De draperie is al definitief, de rest nog niet. Het is de middelste uit een drieluik. Elk luik wordt 70 bij 100 cm.

Wednesday, June 25, 2008

Some Questions for Fred Ross at Art Renewal

Fred Ross: A work of fine art (painting and drawing) recreates a scene from reality using visual images from the real world which are widely understood and recognizable by human beings. Then using a carefully designed composition, expresses some aspect of what it means to be human, or how human beings perceive the world. The most powerful emotional moments in life tend to make the greatest works of art, encompassing feelings of love, hate, jealousy, fear, pain, joy, surprise, mischief, crime, political unrest, peace, avarice, gluttony, poverty, hunger, etc., etc.

Some Questions for Fred Ross:

If painting ‘recreates a scene from reality’, would it not be better to use a photograph? Is it possible to imagine a scene from reality with a ‘carefully designed composition’ using photography? I think it is. Painting would be obsolete. So there ya go.

But let us presume it is not possible, for argument’s sake. Let us presume painting is necessary to recreate a ‘scene from reality using visual images from the real world’ because photography or film have not been invented yet. How does such a painted image ‘express some aspect of what it means to be human or how humans perceive the world’? It is probably not the scene from reality because reality does not express things about humans. The ‘human aspect’ must be hidden in the ‘carefully designed composition’. Indeed, if Rembrandt van Rijn were to paint, say, an annunciation, it would be a better painting compared to the annunciation painted by just anyone. If the ‘scene from reality’ would play a role in the quality of the artwork, then any annunciation would be of the same quality. I suppose that nobody would agree with that. Quality is, therefore, not in the ‘scene from reality’ but in the ‘carefully designed composition’. If this were true, would it not be better to get rid of the ‘scenes from reality using visual images from the real world’, to emphasize the ‘carefully designed composition’? This is, in fact, the theory the first abstract artist used to conceive their art.
Fred Ross, is defending abstract art against realist art. So, there ya go again.

But let us, for argument’s sake, imagine, that abstract art does not exist, and that we are stuck with realist art only. How can a composition, carefully crafted as it is, ‘express some aspect of what it is to be human’? Would it not be better to just say or write ideas about ‘aspects of what it means to be human or how humans perceive the world’? Why paint them? Why hide them in images? Why use riddles to communicate concepts, and not be clear to anyone using plain language? Should we not stop the painting-nonsense and communicate in language? Painting would be an obsolete means of communication. So there ya go yet again.

Moreover, is there an answer to the question on ‘what it means to be human’? Does it mean anything to be a human?(Suggesting it does, is a very difficult ethical point of view but I suspect Fred Ross does not realize this at all) Fred Ross thinks that the answer to this question is ‘the emotional moment’. I seriously doubt it, but let us not get into that ethical discussion. According to Ross, art is a way of communicating emotional moments such as love, hate, jealousy etc. At first glance, this may be true. But consider this: if a person is attacked by a large dog, the person would be afraid. But if a person would look at a painting of a large dog, there is no real reason for him to be afraid. Being afraid would, in fact, be very strange because the person would certainly know there is no danger because there is no real dog, only canvas and paint. Apparently, a large gap exists between emotions in real life, and emotions in art, that is, if art is capable of expressing emotions like love or hate or fear at all. (I do not think it is capable of doing that) Emotions in real life are real, emotions in art are fake, or a mere reflection of real emotions at best. I believe that the salon painters of the 19th century did not realize that, but the first modernists did.
So, there ya go.

Monday, June 09, 2008

Vernietigd

Deze is vernietigd:

http://blamkol.blogspot.com/2008/03/bijna-voltooid.html

Het idee vond ik wel aardig, misschien probeer ik het nog wel een keer te schilderen.

Nutteloos

Het is, in deze tijd, erg moeilijk om tijd te besteden aan een nutteloze aktiviteit. Als je een schilderij maakt, vraag je je constant af: waarom? Schilderijen zijn nutteloze objecten, overbodige derivaten uit een analfabetistisch tijdperk.

Schilderijen zijn niet leuk. Cartoons zijn leuk. Plaatjes zijn leuk, desnoods vakantiekiekjes. Decoratieve elementen zijn leuk

Schilderijen bieden geen inzicht, ook niet in ingewikkelde evaluatieve concepten. Daar is filosofie voor, dat communiceert tenminste helder.

Schilderijen zijn niet interessant en als ze dat wel waren dan waren ze dat omdat ze naar iets interessants verwijzen en dan kun je dat beter tentoonstellen

Schilderijen zijn niet mooi, althans niet mooier dan de natuur. Hang een foto van de natuur of iets dergelijks aan de muur of laat een klimop groeien. Dat is mooi.

Is schilderen dan therapie voor de schilder? Tijdverdrijf, ambacht om het ambacht?

Sunday, April 20, 2008

Bijna klaar...

Een jaar werk en dit is het resultaat. Er komen nog wat details in het schilderij, welke weet ik nog niet precies. Het is vrij groot, bijna twee meter hoog.

Saturday, March 29, 2008

Voltooid

Dit schilderij is voltooid en gevernist, nu nog een lijstje er omheen en het is klaar voor tentoonstelling.

Aan het werk


Het is niet zo'n goede foto, maar dit is een afbeelding van het werk waar ik nu mee bezig ben. Het is begonnen als een studie voor een winterlucht. Misschien dat ik de bergen nog ga uitwerken maar misschien laat ik het ook zo. Ik ben van plan nog een mens in het landschap te schilderen maar dat weet ik ook nog niet zeker. Misschien is het schilderij wel af..

Saturday, March 22, 2008

Kopie


Een kopie van een schilderij dat ik eerder maakte. De afmetingen van beide werken zijn gelijk, het origineel is in olieverf, de kopie in acrylverf.

Bijna voltooid!!


Een schilderij waarop de oude Gerhard Richter peinzend naar een groot werk van mij kijkt, met veel contrast tussen de grijze ruimte waar Richter in zit en de bruine Caravaggio-achtige slordige stijl van het schilderij in de ruimte... Het is natuurlijk nog lang niet af, maar het idee begint al een beetje uit de verf te komen. Ik geloof dat ik tot nu toe wel tevreden ben. Richter heeft in zijn eigen atelier in Keulen een sofa waar hij wieltjes onder heeft gemonteerd zodat hij kan rijden, die wieltjes moet ik nog even schilderen. Richter moet op dit schilderij natuurlijk heel realistisch worden weergegeven om het contrast met het schilderij waar hij naar kijkt een beetje te benadrukken.
Ik merk dat ik het grappig vind om dingen heel erg overgedimensioneerd weer te geven, of althans de suggestie van overgedimensioneerdheid te wekken. Het schilderij is ongeveer 100x150 cm, maar komt veel groter over.

Saturday, March 15, 2008

Nieuwe blog

Tsjek mijn tweede blog, die gaat over mijn andere bezigheid:
http://studiolenin.blogspot.com/
Hij is nog maar net begonnen, maar zal wel groeien.

In het Atelier


Hier zijn Annemarie en haar broer Kees in mijn atelier. Kees heeft een geestelijke handicap maar welke dat is weet ik niet. Hij heeft wat aanmoediging nodig, maar als hij eenmaal op stoom is dan is hij nauwelijks meer uit zijn concentratie te halen. Annemarie en ik hadden wat voorwerk gedaan maar dat heeft hij volledig naar zijn hand weten te zetten door cirkels met verschillende kleuren krijtjes. Na inlijsten is het net echt.

Monday, February 25, 2008

Weer opnieuw begonnen...


Aan dit schilderij ben ik vorige week begonnen. Er zitten wel drie mislukte pogingen voor andere schilderijen onder. Het moet toch een keer lukken, denk ik.

Klik voor een vergroting.

Tuesday, January 29, 2008

Promoveren

Onlangs kreeg ik een nieuwe kans om te promoveren. Er zijn twee manieren om te promoveren: door middel van a-priori onderzoek en door middel van a-posteriori onderzoek.

Het a-posteriori onderzoek gaat als volgt: je bedenkt een onderzoeksvraag en een hypothese, bijvoorbeeld: Een witte WC poept het fijnst. Daarna ga je 100.000 mensen langs met een witte WC en 100.000 mensen met een allesbehalve witte WC en dan ga je die mensen bevragen over hun toiletpret. Kom je er allereerst achter dat ‘fijn poepen’ te subjectief geformuleerd is, daarnaast levert het onderzoek op dat er geen significante correlatie is tussen drol-lol en toiletkleur, andere factoren zoals algemene darmfloratoestand, generieke geestelijke gezondheid en wellicht de aanwezigheid van een moppenboek in de voor het poepen geeigende ruimte, zijn misschien van groter invloed op de schijtjolijt. Maar dat is dan weer aan andere promovendi om te onderzoeken.

Je zou kunnen zeggen dat a-posteriori promovendi eerst een hypothese opstellen, waarna ze die proberen te onderbouwen door waarneming.

Ik ben, zoals uit bovenstaande duidelijk moge worden, een andere insteek gewillig, namelijk die van het a-priori onderzoek. Bij dit onderzoek denk ik na en schrijf ik mijn gedachten op. Het natrekken van die gedachten middels waarneming laat ik aan georganiseerder geesten over.

Monday, January 21, 2008

Oud Spul 2


Nog een voorbeeld van een oud werkje. Het is de helft van een tweeluik. De andere helft is netjes ingelijst en hangt bij mijn ouders. Het is maar een klein ding, 14 bij 18 cm.

Oud spul


Dit is een kop die ik in mijn jeugd heb geschilderd, ik moet toen ongeveer 17 of zo zijn geweest. Toendertijd woonde ik nog bij mijn ouders thuis en schilderde op mijn kamertje. ik had geloof in surrealisme en trachtte een wondere wereld in schilderijen te scheppen. Dit is daar een voorbeeld van. Dat geloof in surrealisme en wat dies meer zij ben ik nu volledig kwijt, maar het is wel leuk om de sentimenten van toen te laten herleven door dit soort werkstukjes van zolder te halen. Ik ga het van de spielatten afhalen en wellicht vernietigen, om plaats te kunnen maken voor nieuw werk.

Wednesday, January 09, 2008

Modern Love

"Knock knock"
"Who's there"
"Knock knock"
"Who's there"
"Knock knock"
"Who's there"
"Knock knock"
"Who's there"
"Knock knock"
"Who's there"
"Knock knock"
"Who's there"
"Knock knock"
"Who's there"
"Knock knock"
"Who's there"
"Knock knock"
"Who's there"
"Knock knock"
"Who's there"
"Steve Reich"