Immersie 16

Het wordt steeds ingewikkelder. Stel je voor: je bent de maker van een representatie (of een mimesis) zie je dan de toekomstige immersie voor je, bij het bedenken van de representatie? Zou je dat ook immersie kunnen noemen? Je verruilt immers je identiteit en omgeving vrijwillig, temporeel en tot op zekere hoogte voor een identiteit en omgeving van iemand die immersie voelt bij een in je gedachten steeds veranderende en verbeterende representatie, net zolang totdat je de representatie adequaat genoeg acht om voldoende immersie op te wekken. Of is op een andere manier immersie te voorspellen?

(volgens mij is dat de basis van conceptontwikkeling en een belangrijk onderdeel van het creatieve proces)

Maar als dat zo is kun je een staat van immersie bereiken, naar aanleiding van een niet bestaande maar wel ingebeelde representatie, als voorbode op een staat van immersie... (die nog niet kan bestaan omdat de representatie nog niet is gerealiseerd)

Ik vermoed dat deze complicatie is op te lossen door argumenten van Richard Wollheim te gebruiken.