Immersie 17

Nog verder problematiseren: Als immersie inhoudt dat je vrijwillig tot op zekere hoogte 'gelooft' in een representatie, dus dat je gelooft dat die representatie op een beperkte manier 'echt' is, hoe kan het dan dat iemand gelooft in iets dat in de representatie afwezig is? Dat betekent dat iets of iemand niet in de representatie aanwezig is, maar toch wordt gesuggereerd, en dat een aan de mimesis onderworpen persoon toch immersief kan zijn ten opzichte van het niet-gerepresenteerde maar wel in de representatie gesuggereerde object. Een lastig probleem. Eerder heb ik voorgesteld, dat datgene wat je niet laat zien of maar heel kort laat zien, meer immersie bij een beschouwer oplevert dan iets wat je heel lang laat zien. Horrorfilms bijvoorbeeld, worden sterker naarmate het monster, of de enge heks of de zombie minder in beeld is, zodat je je verbeelding nodig hebt om de representaties in de film aan te vullen. Maar dat zou moeten betekenen dat je immersie versterkt wordt door datgene wat niet wordt gerepresenteerd. Misschien zelfs wel dat immersie wordt opgewekt door het niet-gerepresenteerde.