Er zijn, meestal vrouwelijke, kunstenaars die gewoon mooie dingen willen maken, meestal een beetje priegelig, bescheiden, zonder mentale of intersubjectieve pretentie, maar wel met mooie kleurtjes of glimmende steentjes, en duidelijk met de hand en met geduld (met liefde)vervaardigd. Zijn de produkten van deze kunstenaars wel kunstwerken? Hier, in Pai, Thailand, bevinden zich een paar van die kunstenaressen, die hun vlijt in kleine winkeltjes aan de tourist willen brengen. Ze zijn zeer gevoelig voor de appreciatie van derden, en snel beledigd. Toen ik in een winkeltje meer aandacht had voor de Gecko's die over het plafond renden, dan voor de fraai uitgestalde kettingen en sieraden, was de betreffende kunstenares wellicht wat beledigd. (alhoewel ze het goed kon verbergen)
Misschien komt het, dat ik deze kunst iet begrijp of niet waardeer, doordat ik denk dat het streven naar schoonheid, of het maken van dingen die niets anders dan 'mooi' zijn, futiel is, aangezien je toch niets kunt maken dat mooier is dan de natuur zelf. Vandaar dat een hoop van deze kunstenaressen materialen uit de natuur verzamelen en in hun producten verwerken, als een soort prieelvogels.
Daarnaast heb ik hier gezien een aantal schilderijen die technisch vrijwel perfect zijn geschilderd, meestal kopieen van Dali's of van Goghs, maar ook vrij werk met een verbluffend realisme of zeer sterk uitgewerkt idealisme. Van de techniek hoef je het als schilder dus ook niet te hebben, maar dat wisten we al.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment